‘Zou die pony in de wei me iets willen zeggen? En wat zegt ze dan? Maar dieren kunnen toch niet praten. Of kan het wel, en weet ik alleen nog niet hoe ik ze kan verstaan?’
Zo jong als ik was, als ik een dier in het vizier had, dan stelde ik mezelf deze vragen. Want ik was er van overtuigd dat er íets mogelijk moest zijn. Uiteindelijk zijn we allemaal wezens van vlees en bloed, en menselijke woorden vormen heus niet de enige taal op deze wereld, dus waarom zou het niet kunnen? Inmiddels ben ik er wel uit: ze laten ons wel degelijk dingen weten. Het komt aan op onze luisterkunst.
Dieren laten ons van alles zien door zich op een bepaalde manier te gedragen, door geluid te maken en via lichaamstaal. Daarnaast hebben ze allemaal, net als wij, hun eigen ‘uitstraling’ of ‘energie’ en sommige dieren proberen ons telepatisch te bereiken. Al deze factoren spelen een rol in het gesprek dat ze voortdurend met jou voeren.
Verbaal en non-verbaal
Uit onderzoek naar communicatie tussen mensen blijkt dat woorden slechts 7% vormen van de manier waarop wij communiceren. De rest komt voort uit lichaamshouding, geur en uitstraling, ofwel dat wat ook wel ‘de eerste indruk’ genoemd wordt. Dit gaat ook op voor de communicatie tussen mensen en dieren, dit verloopt grotendeels via geur, lichaamstaal en energie en maar heel beperkt via geluid.
Intuïtie
Sommige mensen zijn gezegend met een sterke intuïtie. Zij voelen dan bijvoorbeeld gemakkelijk aan hoe de sfeer in een ruimte is, hoe het met een ander gaat of welke kleur of steen ondersteunend kan zijn in een situatie. Zij vangen dus heel gemakkelijk die ‘energie’ of ‘uitstraling’ op van een ander mens, een ruimte of een dier. Soms horen, weten, voelen of zien zij wat er aan de hand is, zonder dat er met woorden iets over is gezegd. Ik ben een van die mensen en ik hou toevallig veel van dieren.
Ja, alles hoort erbij!
Dus alles wat het dier me allemaal laat zien, weten, voelen, horen en ervaren valt wat mij betreft onder dierencommunicatie. Dat kan fysiek, emotioneel, mentaal en spiritueel of energetisch zijn. Ik stel me open voor alle indrukken die dit dier me wil laten ervaren. Tegelijkertijd richt ik mijn aandacht alléén op dit specifieke dier, zodat de informatie die ik verzamel zo helder en duidelijk mogelijk is. Uiteindelijk onstaat er een beeld bij mij, een verhaal over de situatie van het dier, soms met opmerkelijke, ontroerende en bruikbare details.
Dit ‘opvangen’ van informatie of indrukken kun je trainen. Er zijn meditatieoefeningen, associatiemethoden en concentratietechnieken om je te helpen je focus te versterken, je antenne bewust te gebruiken en je rationele denken even op een iets lager pitje te zetten. Want als je blijft denken: ‘Dit kan écht niet!’, dan kan het ook écht niet.
100% zekerheid?
Is dit altijd feilloos en 100% zeker? Nee, zeker niet. Maar gelukkig hoeven we niet perfect en foutloos te zijn. Net als in een gesprek tussen mensen, kunnen er dingen tussen wal en schip terecht komen. Soms hoor ik iets gewoon niet, of wordt mijn aandacht zo naar één aspect van het verhaal getrokken dat ik een ander stukje mis. Dat kan ik echter altijd later nog doorgeven. Soms wil of kan het dier me nog niet alles zeggen of wil het helemaal geen contact. Dat respecteer ik dan. Verder vertrouw ik er op dat tijdens een consult precies datgene gebeurt wat op dat moment goed is voor iedereen.
Begrip en herkenning
Al met al hebben de gesprekken die ik als dierentolk voerde met dieren tot nu toe altijd wel iets opgeleverd. Meer begrip of herkenning voor het dier bij de eigenaren, een dier dat zelf ineens rustiger werd nu het zich gehoord voelde of een steun in de rug voor de eigenaar die voor een moeilijk besluit staat.
Jij ook?
Wil jij ook eens ervaren hoe het is om in gesprek te zijn met je dier? Heb jij problemen met een van je dieren of zit het niet lekker in zijn vel? Lees meer over een dierencommunicatie-consult of maak direct een afspraak.
Oorspronkelijk gepubliceerd op 3 maart 2015